Snickers Workwear PL 1
IEC 61482-2 Odzież chroniąca przed skutkami dział
ania łuku elektrycznego. Pomimo przestróg, co roku występuje duża liczba wypadków z łukiem elektrycznym. IEC 61482-2 określa wymagania dla ubrań chroniących przed zagrożeniami cieplnymi wynikającymi z działania łuku elektrycznego. Odzież ta należy do kategorii III, która określa ubrania używane w środowiskach wysokiego ryzyka, które są certyfikowane w celu wyeliminowania oparzeń drugiego stopnia w przypadku porażenia łukiem elektrycznym. Ochrona przed łukiem elektrycznym polega na ochronie przed energią cieplną, mierzoną w kaloriach (cal / cm2). Aby zmierzyć poziom ochrony produktu, odzież podlega dwóm różnym metodom testowania: testowi otwartego łuku i testowi skrzynkowemu. Metody te wykorzystują różne konfiguracje testowe, konfiguracje łuku elektrycznego, parametry, procedury oraz podają odmienne parametry wyników. Wyników obu metod nie można ani porównywać fizycznie, ani matematycznie wzajemnie przekształcać. Poziom ochrony przed łukiem musi zostać sprawdzony i oceniony albo na jeden, albo na drugi sposób. Dla metody otwartego łuku wyniki testu są określone jako ATPV (Arc Performance Performance) lub EBT50 (min. energia powodująca powstawanie w materiale dziur). Żadna z wartości nie jest lepsza od drugiej. Zasadniczo, odzież/tkaniny, które mają wartość EBT50 , są zazwyczaj bardziej izolujące niż mocne, a odzież/tkaniny ATPV są zwykle trwalsze niż izolujące. W teście skrzynkowym obiekt jest poddany ukierunkowanemu błyskowi łukowemu o wartości 4kA (klasa 1) lub 7kA (klasa 2). UWAGA! Wszystkie noszone ubrania muszą chronić przed łukiem elektrycznym! Dotyczy to również bielizny, skarpet, rękawic, kalesonów i koszulek noszonych pod warstwą wierzchnią. Należy pamiętać, że im więcej warstw odzieży ochronnej jest noszonych, tym wyższa jest ochrona. EN 388 Rękawice ochronne przed zagrożeniami mechanicznymi. Niniejsza norma ma zastosowanie do wszystkich rodzajów rękawic ochronnych w kwesti zagrożeń fizycznych i mechanicznych związanych ze ścieraniem, przecięciem ostrzem, przedarciem, przebiciem i, w stosownych wypadkach, uderzeniem. Poziom ochrony jest określany na podstawie wyniku testu - im wyższa cyfra lub rosnąca litera, tym większy poziom ochrony. Wyniki są pokazywane za pomocą piktogramu, który pozwala w jasny sposób zrozumieć właściwości rękawic. a. Odporność na ścieranie: w oparciu o liczbę cykli wymaganych do przetarcia próbki rękawicy. Odporność na ścieranie mierzy się liczbą cykli wymaganych do powstania dziury. Najwyższy poziom to 4 - odpowiada 8000 cykli. b. Oporność na przecięcie ostrzem tarczowym: w zależności od liczby cykli wymaganych do przecięcia próbki ostrzem tarczowym pracującym ze stałą prędkością. Współczynnik określa się na drodze porównywania rezultatu z wynikiem testu uzyskanym z materiałem wzorcowym. Najwyższa ochrona ma wartość 5 i jest równa indeksowi wynoszącemu 20. c. Odporność na rozdarcie: w zależności od siły wymaganej do rozerwania próbki. Odporność na rozdarcie określa się jako siłę konieczną do rozdarcia prostokątnej próbki naciętej w połowie długości. Wymagane jest całkowite rozdarcie próbki. Najwyższa ochrona wynosi 4 i równa jest 75 N. Poziom zabazpieczenia a. Odporność na ścieranie (cykle) b. Odporność na przecięcie (współczynnik) c. Odporność na przedarcie (w Niutonach) d. Odporność na przebicie (w Niutonach) Poziom e. Odporność na przecięcie (w Niutonach) f. Odporność na uderzenie 0 <100 <1.2 <10 <20 A 2 d. Odporność na przebicie: w zależności od siły wymaganej do przedziurawienia próbki ostrzem o standardowym rozmiarze, poruszającym się z prędkością (10 cm/min). Najwyższy poziom wynosi 4 i jest równy 150 N. We wszystkich przypadkach 0 oznacza najniższy poziom ochrony jaki występuje. Wymagane są oznaczenia dla każdego poziomu zabezpieczenia. Poziomy zabezopieczenia są wyświetlane przy piktogramie. e. Odporność na przecięcie ostrzem prostym: w oparciu o prowadzenie prostego ostrza wzdłuż próbki aż do momentu pojawienia się przecięcia. Pomiar dotyczy obciążenia przyłożonego do ostrza, aby spowodować przecięcie o długości ponad 20 mm. Poziomy ochrony zawierają się w zakresie od “A” - siła pomiędzy 2N i 5N, aż do poziomu “F” - siła nacisku większa niż 30N. f. Odporność na uderzenia: Jest to test opcjonalny używany dla rękawic, które posiadają wzmocnienia przeciwko uderzeniom w obszarze wnętrza dłoni, wierzchu dłoni lub kostek. Testowanie przeprowadza się zgodnie z punktem 6.9 normy EN 13594:2015 - “Rękawice ochronne dla motocyklistów”. Oznaczenie “P” jest dodawane dla rękawic spełniających wymogi odporności na uderzenia. 1 100 1.2 10 20 B 5 2 500 2.5 25 60 C 10 zatwierdzone (P) 3 2000 5.0 50 100 D 15 4 8000 10.0 75 150 E 22 5 – 20.0 – – F 30 nie zatwierdzone (bez ozn.) PPE 191