ProtecWork Catalogue PL 2021 1
Odzież chroniąca przed wysoką temperaturą i płomi
eniem Test łuku nieosłoniętego i skrzynkowy – na czym polega różnica? Dwa testy, tj. test skrzynkowy i łuku nieosłoniętego, służą do mierzenia tego typu ochrony materiału i odzieży. Owym metodom badania odpowiadają różne ustawienia próbne, konfiguracje łuku, parametry testowe, procedury badania i parametry wynikowe. Wyników obu metod testowych nie można fizycznie porównywać, ani matematycznie wzajemnie przekształcać. Poziom ochrony przed łukiem wymaga testów i oceny przy użyciu jednej lub drugiej metody. Test skrzynkowy Test skrzynkowy prowadzi się zgodnie z normą EN 61482-12. Obejmuje on ukierunkowany łuk elektryczny w zamkniętej przestrzeni (skrzynce) APC 1 lub APC 2. W przeszłości ten test stanowił metodę najczęściej używaną do określenia poziomu ochrony materiału. Łuk nieosłonięty Łuk nieosłonięty mierzy ochronę przy pomocy metody badania 61482-1-1, równoważną normie amerykańskiej NFPA 70. Metoda wykorzystuje łuk okrągły o natężeniu 8 kA, który uderza w badany materiał z odległości 30 cm. Wyniki badania przedstawia się w kaloriach na centymetr kwadratowy (kal/cm2 ), co wskazuje, przy jakim poziomie kalorii odzież zapewnia 50% prawdopodobieństwo ochrony przed oparzeniami drugiego stopnia (jako wartość ATPV lub EBT50 ). Im wyższa wartość, tym lepsza ochrona. Dla użytkowników odzieży ochronnej jest niezwykle ważne, jaki poziom ochrony oferuje ich odzież. Podstawą dobrej ochrony jest fakt, że odzież zapewnia certyfikowaną ochronę przed łukami elektrycznymi i nie ulega zapłonowi. Odzież należy poddać testom i procesowi certyfikacji pod kątem ochrony przed wysoką temperaturą, płomieniami i łukami elektrycznymi. Dotyczy to nie tylko wierzchniej warstwy odzieży, ale także bielizny, warstwy bazowej, pośredniej i innych. Norma IEC 61482-2 jest najważniejszą normą w zakresie ochrony przed łukiem, a jej celem jest eliminacja ryzyka ekspozycji na oparzenia drugiego stopnia. ATPV czy EBT50 ? Różne materiały mogą posiadać różne właściwości i cechy, co oznacza konieczność przedstawienia poziomu ochrony na dwa różne sposoby. Wytrzymałe tkaniny mogą pozostać nienaruszone po przepro wadzeniu testu, ale mimo to umożliwiają przejście przez materiał ilości ciepła wystarczającej do powstania oparzenia. W takich przypadkach wyniki badań przedstawia się jako wartość ochrony termicznej przed łukiem - Arc Thermal Protection Value (ATPV). Druga alternatywa zakłada, że materiał zapewnia wysoką izolacyjność, ale pęka i jest podatny na rozdarcia, w związku z czym w materiale powstaje dziura, powodując oparzenie. Tę wartość nazywa się EBT50 Threshold). Żadnego ze sposobów oceny nie można uznać za lepszy od drugiego, ponieważ w obu przypadkach ryzyko oparzenia wynosi 50%. W pierwszym przypadku tkanina pozostaje nienaruszona, ale umożliwia przenikanie ciepła przez materiał. W drugim przypadku tkanina pęka i robi się w niej otwór. Istotny jest poziom najniższy i to właśnie tę wartość się podaje. ELIM — wyeliminować ryzyko oparzenia drugiego stopnia Wartości ATPV lub EBT50 wskazują, przy jakim poziomie energii występuje 50% ryzyko powstania oparzenia drugiego stopnia, graniczna wartość energii zdarzenia (ELIM) określa poziom energii, przy którym unikniesz ryzyka oparzenia drugiego stopnia. Pamiętaj jednak, że w dalszym ciągu występuje ryzyko doznania obrażeń w postaci oparzeń pierwszego stopnia. Wartość ELIM oblicza się jako średnią trzech najwyższych punktów danych energii zdarzenia bez pęknięcia, rozerwania w wyniku skurczenia i bez osiągnięcia lub przekroczenia krzywej Stolli. Trzy punkty danych energii zdarzenia wybiera się poniżej strefy mieszanej w raporcie z badania. Krzywa Stolli określa poziom przenikania energii cieplnej (kalorii) w oparciu o czas przenikania i poziom wytworzonej energii cieplnej. (Energy Break Open 10